Barralet-pichot
Muscari botryoides
Asparagaceae Hyacinthaceae
Autre noum : Cebihoun.
Nom en français : Muscari faux botryde.
Descripcioun :Lou barralet-pichot èi pas tant coumun que soun cousin, lou barralet, Muscari neglectum. Trachis dins li bos e prado umido de plano e en mountagno. Pèr lou destria, fau regarda li fueio un pau plato, emé lou bout en capouchoun e que soun pu courto que l'enflourejado e souvènt dreissado. Tambèn li flour soun quàsi tant larjo que loungo e lis enflourejado mens sarrado. Coumpara emé lou barralet que ié sèmblo proun.
Usanço :Li cabosso se manjon cuecho en liéume. Èi poussible de tasta li jòuini fueio e li flour.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Muscari
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 0,4 à 0,8 cm
Flourido : Printems
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Prado umido
- Blachiero
- Melounié
- Castagnaredo
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Muscari botryoides (L.) Mill., 1768
Primadello(-de-champ)
Androsace maxima
Primulaceae
Noms en français : Androsace des champs, Androsace à grand calice.
Descripcioun :Aquesto pichoto primadello trachis dins li champ (cerealo e lavando) ounte flouris à la debuto de la primo. Se recounèis à soun grand "calice" e pièi un cop en fru. Li flour passisson lèu e soun pas toujour bèn duberto.
Usanço :La planto ajudo à pissa.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Androsace
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 à 5 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Abriéu à jun
Liò : Champ
- Ermas
- Meissoun
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Androsace maxima L., 1753